We passeren de Poolcirkel. Dat gaat gepaard met een ceremonie op het dek. De god Nørse verschijnt aan dek, en als je graag een soeplepel ijsblokjes in je nek wilt hebben dan is het daar nu het moment voor.
We hoeven ons niet te vervelen aan boord. De bemanning komt een paar keer per dag met een moment op de proppen. Vandaag is dat het moment dat we de poolcirkel passeren. Na de ijsdoop, komt de postbode langs, met speciale postzegels en een speciaal poststempel om dit feit te vieren. Dezelfde postbode legde gisteren het duurzame voedsel inkoop beleid uit, en morgen vertelt hij over koningskrabben. Een ander lid van het expeditie is gezegend met een gezonde dosis humor en vertelt bijzonder onderhouden over de wetenswaardigheden onderweg.
Ik geniet van de constant wisselende landschappen die in alle tinten grijs voorbij trekken.
Binnen aan boord worden er verhalen uitgewisseld.
Bodø
Die middag doen we Bodø aan. Het is er rustig en stil in deze voormalige cultuur hoofdstad . Vorig jaar was Bodø een en al culturele bedrijvigheid.
We bekijken twee giga jachten in de haven. Het grootste blijkt de boot van Mark Zuckerberg te zijn. Het is niet heel veel kleiner dan ons schip, dat nu 200 passagiers heeft, en er 500 kan bergen. De boot van Mark kan max 25 gasten hebben. Dat grijze schip op de foto, dat is het bevoorradingsschip dat er achter aan vaart, ook al zo’n joekel. Zelfs de zeemeermin op de kade schud haar hoofd hierover. Uit nijd over zoveel obscene rijkdom neem ik geen foto van de boot van 300 miljoen van Mark, er is genoeg te vinden op het internet mocht je meer willen weten.
De klap op de vuurpijl
De klap op de vuurpijl komt die avond. Noorderlicht! Ja echt, nu al op onze 4e avond. Het is goed te zien. Iedereen en alles stroomt het dek op om te fotograferen. Ik waag ook een poging. Maar het is vooral gaaf om hier te staan, naar boven te kijken en te bedenken, hier sta ik dan, of eigenlijk hier vaar ik dan, op dit schip langs de Noorse kust en ik kijk omhoog en zie het noorderlicht dan weer hier en dan weer daar in vage flarden verschijnen. Natuurlijk lang niet zo fel als op de foto’s, maar toch goed met het blote oog waar te nemen.
Ondertussen varen we door Lofoten en worden we gemaand niet te vroeg naar bed te gaan, vanwege het noorderlicht, maar ook vanwege een nauw fjord met enorme hoge bergwand dat we rond middernacht zullen passeren. Het schip past daar krap doorheen en zal de schijnwerpers aanzetten zodat wij het goed kunnen zien.
Het weer bepaalt
We zullen het vaker meemaken deze reis dat het weer bepaalt wat er gebeurt. Storm hebben we al gehad, regen ook en een paar momenten met zon, en dan, 5 minuten vóór deze speciale doorgang barst er een sneeuwstorm los. Het is spectaculair, dat moet gezegd. Ik sta met mijn gezicht in de wind en bevind me in een universum van witte warrelende stippen.
Een medepassagier barst in lachen uit als ik terugloop: “You look like a snowman, you are completely white!” Met de schijnwerpers op de dichte dwarrelende sneeuw is er weinig te zien, nou ja, sneeuw. De 1000 meter hoge wand waar we naast varen had er net zo goed niet kunnen zijn. We varen verder de nacht in.
Geef een reactie! Ik vind het leuk om van je te horen, en het helpt ook nog eens om meer bezoekers te krijgen.