Deze lucht komt ongehinderd vanaf de noordpool via de Barentszee mijn longen in.
De lucht is zo helder, de kleuren zo stralend, het is stil. Hoe moet ik nu toch het licht hier beschrijven, als ik zeg dat het helderder is dan ik gewend ben, wat zegt je dat? Als ik zeg dat de kleuren stralender zijn dan ik gewend ben, dan weet je nog niets. Als ik je zeg dat mijn longen zich moeiteloos met frisse lucht vullen, dan denk je duh, dat doen ze elk moment van elke dag. Hier op 71°10’21” noorderbreedte in Honningsvåg komt de zonbeschenen arctische lucht moeiteloos binnen, laat me zo licht voelen dat normaal admen een zware taak lijkt. Het ontroert me, die helderheid. Ik weet, dit moment blijft me bij.
Voordat we Honningsvåg aandoen stoppen we vroeg in de ochtend in Hammerfest, de stad die met Honningsvåg wedijvert wie het meest noordelijke gelegen is. Honningsvåg wint op graden, maar is vanwege een dalend inwoner aantal technisch gezien geen stad. Ik kies vandaag voor Hammerfest als meest noordelijke. Koning Christian VII sticht deze stad in 1789, voor de handel met Rusland. Nog steeds is het een belangrijke vissershaven.
De grijze luchten van gister klaren langzaam op. We varen door een wereld van sprookjesachtig wit en blauw. Vanaf hier is het nog maar 2100 km naar de Noordpool. We zetten geen voet aan wal in Hammerfest, de tijd is te kort en het is te vroeg.
Na het uitgebreide ontbijtbuffet dat elke dag op ons staat te wachten, welke soort zalm zal ik deze keer bij het ontbijt nemen, moet ik wel het dek op. De landschappen die voorbijtrekken zijn posters waarbij je droomt van een verre bestemming. Nu trekken ze urenlang aan mijn neus voorbij. Ik schiet mijn geheugenkaart vol vandaag.
We varen door de Magerøysund, een smalle zee-engte, naar Honningsvåg.
De lucht trekt steeds strakker blauw. In de verte doemt Honningsvåg op. De zon verlicht de huizen tot een gekleurde speelgoedstad.
Er wonen al duizenden jaren mensen in het gebied rond Honningsvåg. De stad zoals je die nu ziet stamt voornamelijk uit de periode 1945-1960. Aan het eind van de oorlog passen de terugtrekkende nazi troepen de tactiek van de verschroeide aarde toe en branden Honningsvåg plat. Alleen de kerk blijft overeind.
Vandaag is Honningsvåg een van de grootste visserijhavens van noord Noorwegen. Hoe belangrijk die visserij is kun je zien aan de opleidingsboot in de haven. Het is beslist geen klein bootje dat wordt onderhouden als praktisch lesmateriaal. De kans is groot is dat je hier later met visserij te maken krijgt. Dat leer je niet in de schoolbanken, en dus heeft zelfs de middelbare school zijn eigen viskotter.
Naast visserij is toerisme een belangrijke bron van inkomsten, Honningsvåg ligt vlakbij de Noordkaap en is één van Noorwegen’s grootste cruise havens. 40% van de bezoekers arriveert per zee. Wij zijn een paar van die bezoekers.
We lopen door de knerpende sneeuw. Op zondag zijn de winkels dicht, ook het “Christmas house”. Grappig om in het warenhuis van Santa Claus alvast je kerstinkopen te doen, maar dat we deze toeristenval niet in kunnen vind ik niet zo heel erg. Het haventje waar we langslopen is minstens zo pittoresk als de gemiddelde kerstkaart én veel echter.
We zien mensen in het zonnetje voor hun houten huis zitten. De witte huizen die wel wat weg hebben van een schuur, verwijzen naar het visserij verleden. Boven was opslagplaats voor allerhande vis gerelateerd gerei en beneden was er een kleine woon- en slaapplek. Je kunt dat nu nog steeds zien als je goed kijkt.
Natuurlijk moet ik ook nog even langs de meest noordelijke telefooncel ter wereld, ook die staat te stralen in het zonnetje.
Niet eens tijd om een biertje in de micro brewery en meest noordelijke pub te drinken. Een medepassagier deed dat wel. Het is het hoogtepunt van zijn reis, vertelt hij later, en zijn vrouw zegt:”the light there was amazing!”.
Hammerfest mag dan de noordelijkste zijn. Bij mij staat Honningsvåg met stip bovenaan. We zijn hier maar kort, genoeg om een rondje door de straten te lopen. Was het overweldigend en spectaculair? Nee dat niet. Hetzelfde dorp tijdens mist of op een grauwe grijze dag zal nietszeggend zijn en gauw vergeten, maar het licht vandaag was pure magie.
Kulturhus, noordelijke brouwerij en nog veel meer: Perleporten
Geef een reactie! Ik vind het leuk om van je te horen, en het helpt ook nog eens om meer bezoekers te krijgen.